اخوانکاظمی، م.، و ویسی، س. (1393). سرمایه اجتماعی و قدرت ملی. نشریه علمی ـ ترویجی راهبرد توسعه، شماره 38، صص 147ـ116.
اسماعیلزاده، ح.، صرافی، م.، و توکلی نیا، ج. (1390). تحلیلی بر رویکردهای توسعه گردشگری در اجتماعات محلی. فصلنامه علوم محیطی، دوره 9، شماره 2، صص 142ـ119.
اکبریان رونیزی، س. ر. (1392). بررسی رابطهی توسعه گردشگری و سرمایه اجتماعی در نواحی روستایی: مطالعه موردی دهستان سولقان شهرستان تهران. مجله برنامهریزی و توسعه گردشگری، دوره2، شماره 6، صص 92ـ75.
امین بیدختی، ع.، و شریفی، ن. (1391). بررسی رابطه بین رونق گردشگری و سرمایه اجتماعی در مناطق ساحلی دریای خزر. فصلنامه علمی و پژوهشی مطالعات مدیریت گردشگری، دوره 7، شماره 17، صص 149 ـ121.
باسمنجی، ب.، و حیدری، ر. (1391). بررسی رابطه توسعه گردشگری با امنیت اجتماعی و سرمایهگذاری. فصلنامه دانش انتظامی آذربایجان شرقی، دوره 2، شماره 7، صص 102ـ83.
بدری، ر. رحمانی، خ.، و سجاسیقیداری، م. حسنپور، ا. (1390). راهبردهای توسعه اکوتوریسم در شهرستان مریوان. فصلنامه پژوهشهای روستایی، دوره 2، شماره 2، صص 54ـ31.
بذرافشان، ج.، رضایی، س.، و منصوری دانشور، م. (1392). ارزیابی استقرار واحدهای صنعتی بر اقتصاد روستایی: مطالعه موردی بخش مرکزی شهرستان فیروزآباد استان فارس. مجله پژوهش و برنامهریزی روستایی، شماره 4، صص 258ـ233.
حبیبپور، ک.، و صفری، ر. (1391). راهنمای جامع کاربرد SPSS در تحقیقات پیمایشی. تهران: نشر لویه و متفکران.
خانی، ع.، و ایمان، م. ت. (1393). بررسی تأثیر متغیرهای اقتصادی و وضعیتی بر سرمایه اجتماعی. مجله اطلاعات سیاسی ـ اقتصادی، شماره 296، صص 109ـ101.
رضوانی، م.، مطیعی لنگرودی، ح.، و محمدزاده لاریجانی، ف. (1391). تبیین تحولات کارکردی روستاها و گذار از اقتصاد کشاورزی به گردشگری با تأکید بر نظریه چرخه حیات: مطالعه موردی دهستان فیروزجاه شهرستان بابل. فصلنامه علمی ـ پژوهشی نگرشهای نو در جغرافیای انسانی، دوره 4، شماره 3، صص 122ـ107.
ریاحی، و.، جمشیدی، ع.، جمینی، د.، و چراغی، ر. (1392). بررسی و ارزیابی سرمایه اجتماعی و عوامل مؤثر بر آن در بین روستاییان: مطالعه موردی در منطقه اورامانت استان کرمانشاه. مجله پژوهش و برنامهریزی روستایی، دوره 2، شماره 4، صص 24ـ1.
سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان مازندران (1393). گزارش کمیته طبیعتگردی. منتشر نشده.
سپهر، ع.، و صفرآبادی، ا. (1392). تحلیل شاخصهای اثرگذار بر توسعه اکو توریسم در مناطق بیابانی ایران. مجله پژوهشهای جغرافیای انسانی، دروه 45، شماره 4، صص 154ـ137.
سقایی، م.، و مسعودی، م. ب. (1393). اکوسیستمهای طبیعی و اکوتوریسم با تأکید بر ایران. تهران: نشر مهکامه.
سلطانی، ز.، کیانی، ص.، و تقدیسی، ا. (1392). نقش اکو توریسم در فرصتهای شغلی و افزایش درآمد: نمونه موردی شهرستان خوانسار. مجله تحقیقات جغرافیایی، دوره 28، شماره 4، صص 152ـ137.
سوری، ع. (1393). سرمایه اجتماعی و رشد در ایران. فصلنامه پژوهشها و سیاستهای اقتصادی، دوره 22، شماره 69، صص 64ـ49.
صالحی فرد، م. (1390). گردشگری روستایی (مبانی برنامهریزی و طرحهای ساختاری). مشهد: نشر مرندیز.
علوی زاده، ا. م.، و میر لطفی، م. (1392). نقش اقتصاد غیر زراعی بر ماندگار سازی روستاییان در مناطق روستایی شهرستان سمیرم. فصلنامه برنامهریزی منطقهای، دوره 3، شماره 10، صص 82ـ71.
عینالی، ج.، جعفری، غ. م.، و تبیره، ا. (1393). ارزیابی اکو توریسم در توسعه مناطق روستایی: مطالعه موردی دهستان اورامان تخت شهرستان سروآباد. مجله برنامهریزی و توسعه گردشگری، دوره 3، شماره 9، صص 212ـ192.
عینالی، ج.، فراهانی، ح.، و رومیانی، ا. (1392). ارزیابی نقش سرمایه اجتماعی در توسعه گردشگری روستایی با تأکید بر خانههای دوم: مطالعه موردی در دهستان حصار ولیعصر شهرستان بوئینزهرا. مجله برنامهریزی و توسعه گردشگری، دوره 2، شماره 6، صص 74 ـ52.
قهاری، ح.، کلانتری، م.، و قزلباش، س. (1392). مطالعه وضعیت سرمایه اجتماعی در استان زنجان. فصلنامه علمی ـ پژوهشی رفاه اجتماعی، دوره 13، شماره 51، صص 281ـ245.
معاونت برنامهریزی استانداری مازندران (1391). سالنامه آماری استان مازندران در سال 1391. گزارش منتشر نشده.
میرکزاده، ع.، شیری، ن.، و هدایتی نیا، س. (1393). تأثیر ابعاد سرمایه اجتماعی بر نیت کارآفرینانه دانشجویان کشاورزی. مجله تحقیقات اقتصادی و توسعه کشاورزی ایران، دوره 45، شماره 2، صص 246ـ235.
ولیزاده، ن؛ بیژنی، م.، و عباسی، ع. (1394). تحلیل محیطزیستگرایانه رفتار مشارکتی کشاورزان در حفاظت از منابع آب سطحی در حوزه جنوبی آبریز دریاچه ارومیه. مجله علوم ترویج و آموزش کشاورزی. دوره 11، شماره 2، صص 201 ـ 183.
Andereck, K. L., and Vogt, C. A. (2000). The relationship between residents’ attitudes toward tourism and tourism development options. Journal of Travel Research, 39(1), 27-36.
Bexley, E., Marginson, S., and Wheelahan, L. (2007). Social capital in theory and practice. The contribution of Victorian tertiary education in the ‘new economy’ disciplines of business studies and IT. Centre for the Study of HE. The University of Melbourne.
Bhuiyan, M., Hossain, A., Siwar, C., Ismail, S. M., and Islam, R. (2012). The Role of Ecotourism for Sustainable Development in East Coast Economic Region (ECER), Malaysia. OIDA International Journal of Sustainable Development, 3(9), 53-60.
Ghasemi, M., and Hamzah, A. (2010). The use of Delphi technique to determine variables for the assessment of community-based ecotourism. In Proceedings of Regional Conference on Tourism Research, Penang, Malaysia, 13-14 December 2010(p. 89).
Hoang, T. X., Pham, C. S., and Ulubaşoğlu, M. A. (2014). Non-farm activity, household expenditure, and poverty reduction in rural Vietnam: 2002–2008. World Development, 64, 554-568.
Hussin, R. (2006). Ecotourism development and local community participation: case studies of Batu Puteh and Sukau village in Lower Kinabatangan area of Sabah, Malaysia. Ph.D. Dissertation, University of Glasgow, Glasgow city, United Kingdom.
Hwang, D. (2012). Influence of social capital on community-based action in tourism development: a study of social network analysis. Ph.D. Dissertation, University of Illinois at Urbana-Champaign, Champaign city, Champaign County, Illinois, United States.
Jones, S. (2005). Community-based ecotourism: The significance of social capital. Annals of Tourism Research, 32(2), 303-324.
Khanal, B. R., and Babar, J. T. (2007). Community based ecotourism for sustainable tourism development in the Mekong region. Policy Brief, Hanoi Resource Center: Hanoi, Vietnam.
Kiss, A. (2004). Is community-based ecotourism a good use of biodiversity conservation funds?. Trends in Ecology & Evolution, 19(5), 232-237.
Leksakundilok, A. (2004). Ecotourism and community-based ecotourism in the Mekong Region. Australian Mekong Resource Centre. University of Sydney, Australia.
Liu, J., Qu, H., Huang, D., Chen, G., Yue, X., Zhao, X., and Liang, Z. (2014). The role of social capital in encouraging residents' pro-environmental behaviors in community-based ecotourism. Tourism Management, 41, 190-201.
Mearns, K. (2010). The sustainability of community-based ecotourism in southern Africa. Ph.D. Dissertation, University of Portsmouth. Portsmouth, United Kingdom.
Park, D. B., Lee, K. W., Choi, H. S., and Yoon, Y. (2012). Factors influencing social capital in rural tourism communities in South Korea. Tourism Management, 33(6), 1511-1520.
Pongponrat, K., and Chantradoan, N. J. (2012). Mechanism of social capital in community tourism participatory planning in Samui Island, Thailand. Tourismos, 7(1), 339-349.
Reimer, J. K., and Walter, P. (2013). How do you know it when you see it? Community-based ecotourism in the Cardamom Mountains of southwestern Cambodia. Tourism Management, 34, 122-132.
Righi, A. (2013). Measuring social capital: Official statistics initiatives in Italy. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 72, 4-22.
Rith, S. O. (2010). A social relational approach to community-based ecotourism development: Policy intervention strategies. Ph.D. Dissertation, Faculty of Environment: By Special Arrangements. Simon Fraser University, British Columbia, Canada.
Sproule, K. W. (1996). Community-based ecotourism development: identifying partners in the process. The ecotourism equation: measuring the impacts, 99, 233-250.
Vadapalli, D. K. (2012). Heterogeneity in Associational Memberships: A Latent Class Approach to the Empirics of Social Capital. Ph.D. Dissertation, Case Western Reserve University, Cleveland, Ohio, United States.
Van Beuningen, J., and Schmeets, H. (2013). Social capital in 2009: An index for the Netherlands. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 72, 73-90.
Zhao, W., Ritchie, J. R., and Echtner, C. M. (2011). Social capital and tourism entrepreneurship. Annals of Tourism Research, 38(4), 1570-1593.